اقليم و آب و هوا
ساختار توپوگرافيكي متفاوت ، شرايط اقليمي مختلفي را در پهنه جغرافيايي استان به وجود آورده كه با نوسان آشكاري همراه است . اين گونه گوني برحسب عوامل و عناصر متاثر در شرايط آب و هوايي چهار محدوده جغرافيايي را برجسته مي سازد :
الف : آب و هواي سرد كوهستاني كه نواحي شمالي و نيز ارتفاعات جنوب غربي استان را در بر مي گيرد .
ب : آب و هواي معتدل كوهپايه ها و دامنه ها.
پ : آب و هواي نسبتا خشك تانيمه خشك نواحي مركزي دشت قزوين و بوئين .
ت : آب و هواي مرطوب گرمسيري در بخش هايي از تارم و دره شاهرود .
ميانگين بارندگي استان در حدود ۳۳۰ ميلي متر در سال است . بررسي كليموگرام نشان مي دهد باراني ترين ماه سال فروردين و خشك ترين ماه تير بوده ، ميزان بارش با شرايط توپوگرافيكي متغير است به نحوي كه مناطق كوهستاني نسبت به پايكوه ها و اراضي واقع در دشت از بارش بيشتري برخوردارند .
دو جريان عمده باد گرم وسرد در استان وجود دارد كه آن را " باد مه " و " باد راز "مي نامند . جريان باد گرم – شره – كه از جهت جنوب شرقي به شمال غربي مي وزد موجب افزايش دما و تبخير و كاهش چشمگير رطوبت مي شود . باد سرد ـ مه ـ كه از شمال و شمال غربي جريان مي يابد تحت تاثير سيستم هاي پر فشار عمل مي كند به افزايش سردي و رطوبت مي انجامد .
آب هاي سطحي استان در۲ حوزه آبريز جاري است :
الف : حوزه شمالي كه از رودخانه هاي طالقان رود و الموت رود كه در منطقه شير كوه به هم مي پيوندند و رود پر آب شاهرود را به وجود مي آورند.
رودخانه هاي خارود ، نينه رود ، اربديان ، وجينك ، سردرود ، تارولات ، گرما رود و اندج رود نيز در مسير به سوي سد سپيد رود به آن مي ريزند . شاهرود با ميزان حدود ۱۱۵۰ ميليون متر مكعب در شهر لوشان از استان خارج مي شود
ب : حوزه آبريز جنوبي ( شور ) كه رودخانه هاي حاجي عرب ، ابهر رود و خر رود را شامل مي گردد و بيش از چهل رود فصلي دامنه هاي جنوبي البرز از جمله ارنزك و ديزج نيز در آن جاري هستند.
منبع: کتاب قزوین آیینه تاریخ و طبیعت ایران-محمدعلی حضرتی ها
