قلعه لمبسر
بزرگترين و مستحكم ترين قلعه اسماعيليان در ايران درسه كيلو متري شمال شرقي شهر رازميان – مركز بخش رودبار شهرستان- قرار دارد كه دره هاي عميق نينه رود و لمّه در دسترسي به آن را از شرق و غرب غيرممكن ساخته اند و تنها از دو دروازه شمالي و جنوبي مي توان به دژ وارد شد. شيب كوه كه از شمال به جنوب كشيده شده و اختلاف دو سطح آن به ۱۵۰ متر مي رسد حدود ۴۸۰ متر طول دارد و پهناي قلعه بيش از ۱۹۰ متر است. تاريخ بناي اصلي قلعه را به پيش از اسلام نسبت مي دهند و پس از تصرف آن در شب چهارشنبه بيستم ذي القعده سال ۴۸۹ هجري توسط كيا بزرگ اميد بازسازي شده و توسعه يافته است. ديواره هاي عظيم دولايه با ارتفاعي افزون بر ده متر از سنگ هاي بسيار بزرگ، ساختمان اصلي در بخش شمالي دژ با ديوارهايي به قــطر يك متر و بيست سانتي متر از سنگ تراشيده، مخازن عظيم و شگفت آور آب و غلاّت در جنوب و جنوب شرقي قلعه، چند برج و سيستم آبرساني كه هر بيننده اي را به حيرت وا مي دارد از آثار به جاي مانده در دژ لمبسر است.
منبع: کتاب قزوین آیینه تاریخ و طبیعت ایران-محمدعلی حضرتی ها
